| |||
เหอเหอเอ้อเซียน
เทพเจ้าที่เป็นเด็กชายและเป็นเซียน มีหลายองค์ ดังนั้นถ้าหากดูตามรูปอาจเข้าใจผิดกันได้ เช่น เทพนาจาหรือหลี่โลเชีย เทพจินอิง เทพซ่านฉายถองจื่อ เป็นต้น เทพเจ้าเด็กชายสององค์ได้รับการสถาปนาให้เป็นเซียนตามลัทธิเต๋า และมักเรียกรวมกันว่า เหอเหอเอ้อเซียน 和合二仙 หรือ เซียนคู่ผู้มีความสามัคคีกลมเกลียว มีสัญลักษณ์เป็นภาพเป็นเด็กชายคู่ คนหนึ่งถือดอกบัวคือ เหอเซียน 荷仙 ซึ่งคำว่า เหอ 荷 หมายถึงความสามัคคี อีกคนหนึ่งถือกล่อง คือ เหอเซียน 合仙 คำว่า เหอ 合 หมายถึงความใกล้ชิด ซึ่งชื่อทั้งสองคนออกเสียงเหมือนกัน จึงเรียกรวมกันว่า เหอเหอเอ้อเซียน
เซียนเด็กที่ถือดอกบัว ชื่อ ซื่อเต๋อ 拾得 ส่วนเซียนเด็กที่ถือกล่องชื่อ หานซาน 寒山 ซึ่งบางครั้งอาจถือ หยูอี้ หรือ เหรียญ หรือ น้ำเต้า หรือ ลูกพลับ เป็นต้น เด็กชายทั้งคู่เป็นการแสดงสัญลักษณ์ของความเป็น คู่ ในการประทานพรการแต่งงานให้มีความสามัคคีกลมเกลียวและมีความสุข และยังเป็นสัญลักษณ์ของความมีโชคมีลาภในวันตรุษจีนอีกด้วย
แต่ความเป็นจริงแล้ว ทั้งหานซานและซื่อเต๋อ เป็นพระสงฆ์พุทธศาสนาฝ่ายมหายาน มีชีวิตอยู่ในสมัยราชวงศ์ถัง ทั้งคู่ประจำอยู่ที่วัดกู่ชิงซื่อ เชิงเขาเทียนไท่ ทั้งคู่เป็นกวี ได้เขียนบทกวีนิพนธ์แบบปุจฉาวิสัจฉนา ต่อมาเหล่าศิษย์ได้รวบรวมเป็นเล่มได้ ๒๓ เล่ม บทกวีนิพนธ์ดังกล่าวยังได้รวมเอาผลงานเขียนของพระสงฆ์อีกรูปหนึ่งชื่อ เฟิงก้าน 丰干 ซึ่งเป็นเพื่อนด้วยกัน แต่พระเฟิงก้านอายุแก่กว่าทั้งสององค์ ผลงานทั้งหมด เป็นรูปแบบที่ได้มีการศึกษากันอย่างกว้างขวางตลอดมา จนถึงสมัยราชวงศ์ชิง ฮ่องเต้หย่งเจิ้ง ในปีค.ศ. ๑๗๓๓ ได้ทรงสถาปนาให้ทั้งคู่เป็นเซียนในลัทธิเต๋า
ส่วนฝ่ายพุทธศาสนาฝ่ายมหายานถือกันว่า พระหานซานเป็นภพชาติหนึ่งของพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ พระซื่อเต๋อ เป็นภพชาติหนึ่งของพระสมันตภัทรโพธิสัตว์ ส่วนพระเฟิงก้านเป็นภพชาติหนึ่งของพระอมิตาภพุทธโพธิสัตว์
: สมบูรณ์ แก่นตะเคียน ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ **** หมายเหตุ : ส่วนประวัติของแต่ละองค์มีพิสดารยืดยาว รวมทั้งผลงานของท่าน คงต้องแยกเขียนอีกต่างหาก
****
|
|
|
|
|
