อู่เหวินสือเจ่อ 五瘟使者

        ในสมัยโบราณการแพทย์แผนจีนยังไม่ก้าวหน้า สังคมชาวจีนเชื่อว่า พวกโรคภัยต่างๆที่เกิดขึ้นนั้น มาจากพวกภูตผีปีศาจ วิญญาณชั่วร้าย มีความอาฆาต พยาบาท เข้ามาทำร้ายต่อราษฎรในเมืองตำบลหรือหมู่บ้านต่างๆ พวกภูตผีปีศาจเหล่านั้น นานวันเข้ากลายเป็นเซียนปีศาจ สิงสถิตอยู่ตามที่ต่างๆ ทางการได้มีการบันทึกไว้แทบทุกยุคสมัย

        เรื่องเทพเซียนปีศาจ ได้ปรากฏครั้งแรกในบันทึกชื่อหลี่เว่ยซื่อหมิงเจิง 禮緯稽命證  ได้กล่าวถึงฮ่องเต้เฉวียนจู่หรือฮ่องเต้เกาหยางแห่งแคว้นฉู่ พระองค์มีโอรสหลายองค์ มีสามองค์เมื่อสิ้นพระชนม์แล้วไปเกิดเป็นปีศาจสามตน คือตนแรก หนิ่วกุ้ย瘧鬼 อาศัยอยู่บริเวณแม่น้ำแยงซี ด้วยการแพร่กระจายเชื้อไข้มาลาเรียไปสู่ชุมชน ตนที่สองอาศัยอยู่บริเวณแม่น้ำหรัว คือ หวางเหลียงกุ้ยi 魍魎鬼  ตนที่สามเป็นเด็กคือ ฉาวเอ้อกุ้ย小兒鬼 กล่าวกันว่าปีศาจทั้งสามตนดุร้ายมาก และเรียกกันว่า สามปีศาจ 三鬼  

        อย่างไรก็ตาม ได้มีการบันทึกว่ามีสามปีศาจหรือห้าปีศาจ ตามรัชสมัยต่างๆ ดังนี้

       สมัยราชวงศ์จิ้น ระหว่างพ.ศ. ๘๐๘ - ๙๖๓ นายทหารม้าตำแหน่ง ซานจิ้ซื่อหลาง ชื่อ หวางอิ้ว ได้ป่วยหนักรู้ตัวว่าไม่รอดแน่จึง ล่ำลามารดา  ทันใดนั้นเขาได้ยินเสียงเรียกชื่อเขา อาจเป็นสามนายพล ให้หวางอิ้วเป็นผู้ช่วยนายพลจ้าวกงหมิง เขาจึงรีบหาหนังสือที่เกี่ยวกับจ่าวกงหมิง กับจงซื่อจีมาอ่าน แต่ชื่อคนที่สามไม่ปรากฏ

        สมัยราชวงศ์เหลียง ระหว่างพ.ศ. ๑๐๔๕ - ๑๑๐๐ เจิ้งเกาได้บันทึกไว้ในหนังสือ ทาวหงจิง ว่า เทพเซียนทั้งห้าองค์ เป็นผู้บริหารจัดการเมืองนรก และยังได้กล่าวชื่อบุคคลเจ็ดองค์เป็นนายพลทหาร กองทัพผีมีรี้พล ๒๕๐,๐๐๐ ตนด้วย

        สมัยราชวงศ์สุย ระหว่าง พ.ศ. ๑๑๒๔ - ๑๑๖๑ ฮ่องเต้สุยเหวินตี้ ได้มีการบันทึกไว้ว่า ปรากฏร่างนายทหารร่างกำยำสูงใหญ่จำนวนห้านายแต่งกายแตกต่างกันไปบนกำแพงเมือง แล้วหายตัวไป ขณะที่พระองค์ทรงยกทัพออกไปนอกเมือง ฮ่องเต้สุยเหวินตี้ตรัสถามเลขาพระราชวัง จางจูเหริน ตอบว่า นายพลทหารที่ปรากฏนั้นเป็นเซียนทั้งห้าองค์อยู่บนสวรรค์ มีหน้าที่ให้ความช่วยเหลือความเดือดร้อนของมนุษย์ พระองค์จึงได้พระราชทานยศนายพลให้ใหม่ทั้งห้าองค์   

        สมัยราชวงศ์ถัง พ.ศ. ๑๑๖๑ - ๑๔๕๐ ได้บันทึกถึงหน้าที่ของทั้งห้าองค์ว่า จางหยวนปั๋ว รับผิดชอบทิศตะวันออก สือเหวินเย่รับผิดชอบทิศเหนือ จ้าวกงหมิงรับผิดชอบทิศตะวันตก หลิวหยวนต๋ารับผิดชอบทิศใต้ และจงซื่อกุ้ยรับผิดชอบเขตกลาง

        สมัยราชวงศ์ซ่งใต้ ระหว่างพ.ศ. ๑๖๗๐ - ๑๘๒๒ หลู่ซื่อจงได้บันทึกไว้ว่า หลิวหยวนต้ารับผิดชอบเรื่องป่าไม้การเกษตรและประจำทิศตะวันออก ควบคุมดูแลปีศาจพระพาย จางหยวนปั๋ว เทพเซียนแห่งไฟ ดูแลควบคุมทิศใต้ และพิษร้ายแรงทั้งหลาย จ้าวกงหมิงเทพเซียนควบคุมดูแลเรื่องแร่เหล็กและประจำทิศตะวันตก จงซื่อจี เทพเซียนแห่งน้ำควบคุมดูแลทิศเหนือ ส่วน สือเหวินเย่ เทพเซียนแห่งโลกมนุษย์ ควบคุมดูแลส่วนกลาง รักษาโรคเนื้อร้ายชนิดต่างๆของมนุษย์

        เทพเซียนทั้งห้าองค์ ได้แก่   

        จางหยวนปั๋ว 張元伯 เทพเซียนแห่งฤดูใบไม้ผลิ มีศัตรูพืชมารบกวนในการเพาะปลูก โดยมีเทพเซียนจางหยวนปั๋ว เป็นเทพแห่งการคุ้มครองป้องกันภัยจากศัตรูพืช ที่ต้นไม้พืชชนิดต่างๆกำลังผลิดอกออกช่อ ขออย่าให้แมลงมาชอนไชวางไข่บนดอกไม้ยอดไม้ ชาวบ้านจึงต้องบนบานศาลกล่าวให้เทพเซียนองค์นี้ช่วยขจัดภัยร้ายที่อาจเกิดขึ้นกับพืชผลของตน

        หลิวหยวนต๋า 劉元達 เทพเซียนประจำฤดูร้อน ที่ผลผลิตการเกษตรกำลังทยอยกันออกผลแก่จัด ขออย่าให้แมลงหนอนชอนไชผลไม้พืชผักเหล่านั้นเลย ถ้ามีขอให้ช่วยฆ่าศัตรูพืชเหล่านั้นด้วยเถิด

        จ้าวกงหมิง 趙公明 เทพเซียนแห่งฤดูใบไม้ร่วง ผู้เป็นเทพเซียนแห่งการฆ่าเชื้อโรค ที่อาจเกิดขึ้นในฤดูนี้

        จงซื่อกุ้ย 鍾仕貴 เทพเซียนแห่งฤดูหนาว มีหน้าที่ป้องกันโรคระบาดที่จะเกิดขึ้นในฤดูนี้

        สือเหวินเย่ 史文業 เทพเซียนผู้มีความรอบรู้พิษภัยต่างๆที่สามารถช่วยเสริมเทพเซียนทั้งสี่ฤดูได้

        เทพเซียนทั้งห้าองค์ ฮ่องเต้สุยเหวินตี้ได้พระราชทานยศชั้นนายพลให้ ดังนี้

   นายพลสวมชุดสีเขียวให้เป็น เซียนเซิ่งเจียงจวิน 顯聖將軍 นายพลผู้เป็นเลิศแห่งความศักดิ์สิทธิ์

   นายพลสวมชุดสีแดง ให้เป็น เซียนอิงเจียงจวิน 顯聖將軍 นายพลผู้เป็นเลิศแห่งความเป็นผู้ให้ แก่ผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก

   นายพลสวมชุดสีขาว ให้เป็น ก้านอิงเจียงจวิน感應將軍 นายพลผู้เป็นเลิศแห่งการให้อภัย ไม่คิดแก้แค้น

   นายพลสวมชุดสีดำ ให้เป็น ก้านเฉิงเจียงจวิน感成將軍 นายพลผู้เป็นเลิศแห่งความเมตตากรุณาต่อมวลมนุษย์

   นายพลสวมชุดสีเหลือง ให้เป็น ก้านเว่ยเจียงจวิน感威將軍 นายพลผู้เปี่ยมล้นด้วยอำนาจและความเมตตา

เทพเซียนทั้งห้าองค์ต่างถืออาวุธ  ดังนี้

องค์หนึ่งถือ ถือทัพพีและเหยือก

องค์ที่สองถือถุงหนังสัตว์และดาบ

องค์ที่สามถือพัด

องค์ที่สี่ถือค้อน

องค์ที่ห้าถือหม้อไฟ

        นอกจากนี้ฮ่องเต้สุยเหวินตี้ ยังได้ตรัสสั่งให้จัดพระราชพิธีเซ่นไหว้ในวันที่ ๕ ค่ำ เดือน๕ ทุกปี ต่อมาโปรดฯให้สร้างศาลเจ้าเพื่อประดิษฐานรูปเทพเซียนทั้งห้าองค์ และได้ขยายไปยังหัวเมืองทั่วประเทศ เรียกศาลเจ้านี้ว่า เหวินจู่เมี่ยว 瘟祖廟

        อย่างไรก็ตาม การเซ่นไหว้ให้แต่ละองค์ ไม่ตรงกัน บางสมัยราชวงศ์ เช่น ราชวงศ์ซ่งเซ่นไหว้ช่วงปีใหม่ บางตำบลเซ่นไหว้ วันที่ ๓ ค่ำเดือน๙

        เทพเซียนทั้งห้าองค์ จึงเป็นเทพเจ้าตามลัทธิเต๋า ที่ผู้คนให้ความเคารพตลอดมา

สมบูรณ์ แก่นตะเคียน  ๑ กันยายน  ๒๕๖๒

***

ภาพประกอบจาก

กูเกิ้ล

***