ทิฮู้หงวนโส่ย 钍府元帥

        ทิฮู้หงวนโส่ย หรือถู่ฝู่เอวี๋ยนโซ่ว 钍府元帥 หรือ ฉืออูจือ 慈烏支 หรือชืออิ๋ว 蚩尤 หรือ ชีวู หรือ พระเจ้าจาโอจิ ฮวานนุง일명치우천왕 หรือชีวูเชียนหวาง แห่งเกาหลี ผู้เป็นกษัตริย์ยอดนักรบผู้กล้า ได้ชื่อว่าเป็นเทพเจ้าแห่งสงคราม ในสมัยโบราณฮ่องเต้หลายพระองค์ได้สักการะเทพชืออิ๋วก่อนออกสงครามเสมอ และปรากฏว่าชนะสงครามแทบทุกครั้ง พวกนักรบนายพลจึงให้ความเคารพกันมาก ชืออิ๋วเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งประวัติศาสตร์จีนและเกาหลี

        ชืออิ๋ว เป็นกษัตริย์องค์ที่ ๑๔ แห่งราชวงศ์ชืออิ๋ว อาณาจักรแบดัลของชนเผ่าจิ่วลี่ คือพวกแม้ว ม้ง หรือ เหมียว  ชืออิ๋วเป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากชนเผ่าจิ่วลี่ ผู้เป็นหัวหน้าเผ่าองค์แรกคือ ฮวานนุง เคียนบัลฮัน อาณาจักรแบดัลประกอบด้วยชนชาวแบดัลหรือภายหลังเรียกว่า ตงอี หรือโกกุเรียวในเกาหลี ซึ่งอาศัยอยู่บริเวณหุบเขาแม่น้ำหวงเหอ ที่เรียกว่าที่ราบสูงตอนเหนือของจีน อาณาจักรแบดัลคงคลุมพื้นที่มณฑลเจียงซู มณฑลซานตง มณฑลเหอหนาน มณฑลเหลียวหนิงในจีนและรวมเอาเกาหลีเหนือเกาหลีใต้ ซึ่งคลุมพื้นที่ทะเลเหลืองและอ่าวปั๋วไห่ในปัจจุบัน เมื่อกว่า ๕๐๐๐ ปีมาแล้ว   

        ชืออิ๋วขึ้นครองราชสมบัติต่อจากพระเจ้าซาวารา ฮวานนุง ประมาณก่อนค.ศ. ๒๗๐๗ ทรงพระนามว่า พระเจ้าจาโอจิ

ฮวานนุง ก่อนขึ้นครองราชย์ ชืออิ๋วติดตามการขยายอาณาเขตของพระเจ้ายูมัง ผู้สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าเสินหนงซื่อ หรือพระเจ้าเอียนซื่อ พระเจ้ายูมังเป็นกษัตริย์อาณาจักรเสินหนงเป็นองค์ที่ ๘ สุดท้ายของอาณาจักรนี้ ชืออิ๋วจึงประกาศสงครามกับพระเจ้ายูมัง การรบแตกหักที่ตำบลคูฮอนและได้รับชัยชนะ

        ฝ่ายพระเจ้าหวงตี้ทรงเป็นผู้นำเผ่า และเป็นพระญาติกับราชวงศ์อาณาจักรเสินหนง พระองค์จึงรวมเอาอาณาจักรทั้งสองเข้าด้วยกันเป็นชนเผ่าหัวเซี่ย พระองค์จึงประกาศสงครามกับพระเจ้าจาโอจิ  พระเจ้าหวงตี้ทรงใช้รูปหมี หมาป่า เสือดาวและอื่นๆเป็นสัญลักษณ์ของธงเวลาออกสงคราม

        พระเจ้าจาโอจิจึงทรงเตรียมกองทัพ ด้วยการสร้างอาวุธจากแร่เหล็กโดยเอามาหลอมทำกระบี่ หอก ขวาน ปลายดอกศร และที่สำคัญทรงหล่อเหล็กทำเป็นหมวก ใช้เขาวัวประกอบทั้งสองข้างเหมือนรูปหัววัว เวลาใส่ออกรบ ทรงมีขุนพลนายทหารเอก  ๙ นายที่มีความเชี่ยวชาญในการทำศึก และมีนายพลอีก ๘๑ นายที่คล่องแคล่วเช่นเดียวกัน นายพลเหล่านี้มีพระอนุชาของพระองค์รวมอยู่ด้วยหลายพระองค์ และมีรูปร่างลักษณะคล้ายพระองค์มาก มีพลทหารอีกหลายร้อยคน นอกจากนี้ยังทรงรวบรวมชนเผ่าต่างๆให้ช่วยรบด้วย เวลาออกรบใช้สัญลักษณ์ธงสีแดง บางตำนานว่าทรงใช้วัวเป็นรูปสัญลักษณ์ในธงแดง

        กองทัพทั้งสองฝ่ายจึงเข้าประจัญบานกัน ทำสงครามกันเป็นเวลานานถึง ๑๐ ปี ออกสนามรบ ๗๐ ครั้ง สงครามครั้งสุดท้ายบริเวณที่ราบสูงโจ๋วลู่ ( หรือ ตักรก ในภาษาเกาหลี )  อยู่ชายแดนมณฑลเหอเป่ยและเหลียวหนิงปัจจุบัน ฝ่ายจิ่วลี่มีนายพลชืออิ๋วปี่

พระอนุชาของพระเจ้าจาโอจิเป็นแม่ทัพ ด้วยความใจร้อนต้องการเผด็จศึก จึงเข้ารบจนแพ้และถูกจับได้ ถูกล่ามโซ่และถูกฆ่าตายที่เหอเป่ยโดยนายพลอิงหลง 應龍 ของพระเจ้าหวงตี้ ซึ่งพระเจ้าหวงตี้ทรงเข้าใจว่า พระเจ้าจาโอจิสวรรคตแล้วด้วยลักษณะบุคลิกเหมือนกัน

        เมื่อพระเจ้าจาโอจิทรงทราบจึงยกทัพเข้าโจมตีกองทัพของพระเจ้าหวงตี้ แต่เกิดหมอกลงหนัก ไม่สามารถมองเห็นทางได้ พระเจ้าหวงตี้ จึงทรงใช้เข็มทิศที่ติดไว้ที่เกวียนรถรบมุ่งไปทางที่เข็มทิศชี้ จึงพาทหารออกมาจากหมอกหนาได้ อย่างไรก็ตามผลของสงครามครั้งสุดท้าย พระเจ้าจาโอจิแพ้จึงนำกองทัพไปตั้งมั่นที่ซานตง ส่วนพระเจ้าหวงตี้ยังคงปกครองแถบที่ราบลุ่มบริเวณหุบเขาแม่น้ำหวงเหอ แต่ประวัติศาสตร์เกาหลีกล่าวว่า พระเจ้าหวงตี้ถูกจับได้ ทั้งสองฝ่ายยอมความแล้วให้พระเจ้าหวงตี้ทรงปกครองบริเวณที่ราบภาคกลางที่เรียกว่า จงหยวนหรือจงเอวี๋ยน 中原 คลุมพื้นที่มณฑลเหอหนาน เหอเป่ยตอนใต้  ซานซี ส่านซี เจียงซู อานฮุย ส่วนพระเจ้าจาโอกิทรงตั้งมั่นอยู่ที่ซานตง เปลี่ยนชื่อเมืองหลวงจากซินซื่อเป็นชิงกุ พระเจ้าจาโอจิเสด็จสวรรคตประมาณก่อนค.ศ. ๒๕๙๘ รวมพระชนมายุ ๑๕๑ พรรษา ผู้ครองราชย์ต่อมาคือพระเจ้าซีแอ๊กตวกเป็นองค์ที่ ๑๕ จนถึงองค์ที่ ๑๘ อาณาจักรนี้ก็ล่มสลาย อาณาจักรแบดัลหรือซินซื่อมีสกุลแซ่ปกครองอยู่สามสกุลคือ ซินซื่อ โกซื่อและชืออิ๋ว

        บรรดาชาวเกาหลีชาวแม้วชาวม้งและชาวจีนถือว่า พระเจ้าชืออิ๋ว เป็นบรรพบุรุษของตนองค์หนึ่ง ชาวแม้วและม้งถือเอาพระเจ้าเสินหนงซื่อ พระเจ้าหวงตี้และพระเจ้าจาโอจิเป็นซานหวงของพวกเขา

        จากรูปแกะสลักของทิฮู้หงวนโส่ย  พระพ้กตร์และองค์สีดำ หนวดเคราและผมยาว ไม่สวมรองเท้า เหยียบจักรไฟ ถือขวานพระหัตถ์ขวา พระหัตถ์ซ้ายมีงูพันแขน คำว่าฉืออูจือหรือจาโอจิ หมายถึงสุภาพบุรุษหัวหน้าเผ่าผิวดำ พระศพฝังไว้ที่มณฑลซานตง ในเดือน ๗ มีพิธีบวงสรวงที่สุสาน โดยปักธงสีแดงเป็นจำนวนมาก

               :    สมบูรณ์ แก่นตะเคียน ๙ กรกฎาคม ๒๕๕๑

Title         :   Chi You

               :   Somboon Kantakian

Credits     :   Somboon Kantakian  12/07/2008

ภาพประกอบ

อนุสรณ์สถานชืออิ๋ว

จากกูเกิ้ล

***

******

ภาพอื่นๆที่เกี่ยวข้อง

 *********

พระเจ้าหวงตี้

Note        :

        ชืออิ๋ว หรือ ทิฮู้หงวนโส่ย เป็นเทพเจ้าที่ชาวจีน เกาหลี แม้ว ม้ง เคารพมากองค์หนึ่ง แต่ประวัติที่เขียนของชาวเกาหลีและชาวม้งจะเป็น “คน” ธรรมดา มิใช่ภูตผีปีศาจเหมือนชาวจีนฮั่นเขียน เช่น กล่าวถึงชืออิ๋วว่า มีรูปร่างที่น่ากลัว มีแขน ๖ แขน มีดวงตา ๔ ตา ศีรษะเป็นกีบเหมือนกีบเท้าวัว ศีรษะทำด้วยเหล็ก กินหินและกรวดเป็นอาหาร ดังนั้นฟันจึงคงทนเป็นเยี่ยม   ในสนามรบที่ตำบลโจ๋วลู่ ชืออิ๋วถูกจับได้ถูกล่ามด้วยโซ่ ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้ จนถูกมังกรมีปีกของพระเจ้าหวงตี้ฆ่าตายที่เหอเป่ย   

        อีกตอนหนึ่งที่กล่าวถึง คือ กองทัพของชืออิ๋วมีนายพลเก่งกล้า ๙ คน และมีพี่น้อง ๘๑ คนที่มีตำแหน่งเป็นนายพล แต่ตำนานบางเล่มกล่าวว่า มีชนเผ่าใหญ่ ๙ ชนเผ่า และชนเผ่าย่อยอีก ๘๑ ชนเผ่าเข้าร่วมในกองทัพของชืออิ๋ว ซึ่งก็เป็นไปได้ที่คนทั้งหมดถือว่าเป็นพี่น้องกัน แต่ละชนเผ่ามีหัวหน้าเป็นนายพล การสงครามเข้ารบ ๗๐ ครั้ง บางตำนานกล่าวว่าเพียง ๕๒ ครั้ง  ฯลฯ

                                                                           *******